Ιανουαρίου 28, 2011

Στόχοι

Άραγε ο στόχος που βάζει κάθε άνθρωπος στην ζωή του να καταλήγει όντως σε αυτό που πραγματικά ήθελε;
ή μπορεί να καταλήξει σε κάτι που δεν περίμενε ποτέ να συμβεί;Πολλές φορές προσδοκούμε τελείως διαφορετικά πράγματα
από αυτά που αντικρίζουμε στην πορεία. Νομίζω πως είναι μεγάλο ρίσκο αλλά από την άλλη αν δεν φτάσεις στο σημείο που
πάντα ονειρευόσουν δεν μπορείς να ξέρεις. Αξίζει να ρισκάρεις τελικά;Και αν δεν είναι όπως το περίμενες;Γίνεσαι απλά κομμάτια και ξεκινάς από την αρχή;Πάντα ρίσκαρα για τα πιο μικρά πράγματα δίχως να σκέφτομαι συνέπειες. Ήταν κάτι πυγαίο που ποτέ δεν είχα αποτρέψει.Ήταν και είναι τρόπος ζωής και ας μην έβγαινε πάντα σε καλό και φυσικά καμία πράξη δεν ήταν εις βάρος άλλων αλλά εις βάρος δικό μου.
Μπορεί να μην πιστεύει κανένας στον στόχο που είχα από παιδί αλλά αυτό δεν με επιρεάζει και ούτε πρόκειται να με αποτρέψει απ'το να προσπαθήσω.Δεν θέλω να δώ τον εαυτό μου ως κάτι διαφορετικό στο μέλλον.Και μέχρι τη τελευταία στιγμή θέλω να παλέψω για τα όνειρα μου.Και ποιά είναι αυτά;Να καταφέρω να ζήσω από αυτό που αγαπάω,την ζωγραφική!Έτσι και αλλιώς δεν ήμουν ποτέ άτομο που επιζητούσε την ποσότητα και πόσο μάλλον την υλική.Αυτό είναι λοιπόν ένα όνειρο ζωής,ο στόχος και η πρόκληση.Πετύχω ή όχι θα ξέρω οτι έκανα αυτό που γούσταρα και κανένας πλέον δεν θα μπορεί να το αλλάξει γιατί θα έχω ήδη ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος:)

Ιανουαρίου 19, 2011

Desire


Sometimes i look into the past and i wonder how ideal could it be to share and be with someone you once died for
but unfortunately it could never work cause of many wrong decisions i guess.But then i wonder again "Would it be really ideal?"
The most unfair part is the chance those never gave you.And then present still can't erase that desire.And the never ending WHY echoes from your inside for once more.And you're left only with some happy heartbeats that die as time passes by.You remain a cripple person who always fix those beloved faces but only a few times fix you back.And this is me..a cripple person still on "standby" waiting to rise from the ashes...

Ιανουαρίου 11, 2011

Nonsense


Well i want to give you what you deserve.I feel like i have to cause you're worth it
When i'm with you i feel happy,when you smile its like heaven
Its something that i couldn't see all these years but when we met face to face there was a vibe between us that i couldn't describe with words.You say that you feel safe when i'm around,that you feel calm and happy.
I was holding you in my arms all night long so that you could sleep
But i was not sleepy at all..
And when your lips touched mine just by "accident" i didn't know what to do
I just didn't know how to act..
Then you turned around and sunset came out..
And that was it...

Ιανουαρίου 10, 2011

Just a cookie in love

Fooled by my feelings for once more
drowned in sound of loneliness
You never see
you never feel my despair
not even close
I hide my face in my pillow
every single day
cause memories won't fade
Your hands around me
your eyes on me again
but still on my own..